οrthostatic hypotension

Η  είναι μια μορφή χαμηλής αρτηριακής πίεσης που συμβαίνει όταν ένα άτομο, ενώ όσο καθόταν ή ήταν ξαπλωμένο η αρτηριακή του πίεση ήταν κανονική, η πίεσή του μειώθηκε σημαντικά μόλις σηκώθηκε από το κρεβάτι ή το κάθισμά του.  

Η ορθοστατική υπόταση μπορεί να προκαλέσει σκοτδύνη  ή ζάλη και πιθανώς λιποθυμία και μπορεί να είναι ήπια ή έντονη. Τα επεισόδια ορθοστατικής υπότασης  μπορεί να είναι σύντομα. Υπάρχει η νευρογενής και μη νευρογενής ορθοστατική υπόταση.

Η μη νευρογενής μορφή της ορθοστατικής υπότασης προκαλείται συχνά από περιβαλλοντικούς ή παράγοντες υγείας, που επηρεάζουν τους μηχανισμούς του σώματος για τη σταθεροποίηση της αρτηριακής πίεσης κατά την ορθοστασία. Αυτοί οι παράγοντες περιλαμβάνουν κάποια καρδιοπάθεια, τον χαμηλό όγκο αίματος (υποογκαιμία), τη χρήση οινοπνεύματος  ή την προχωρημένη ηλικία.

ορθοστατική υπόταση οrthostatichypotensionΗ  είναι μια μορφή χαμηλής αρτηριακής πίεσης που συμβαίνει όταν ένα άτομο ενώ όσο καθόταν ή ήταν ξαπλωμένο η αρτηριακή του πίεση ήταν κανονική, η πίεσή του μειώθηκε σημαντικά μόλις σηκώθηκε από το κρεβάτι ή το κάθισμά του.  Η ορθοστατική υπόταση μπορεί να προκαλέσει σκοτδύνη  ή ζάλη και πιθανώς λιποθυμία. Η ορθοστατική υπόταση μπορεί να είναι ήπια ή έντονη. Τα επεισόδια ορθοστατικής υπότασης  μπορεί να είναι σύντομα. Υπάρχει η νευρογενής και μη νευρογενήςορθοστατική υπόταση. Η μη νευρογενής μορφή της ορθοστατικής υπότασης προκαλείται συχνά από περιβαλλοντικούς ή παράγοντες υγείας, που επηρεάζουν τους μηχανισμούς του σώματος για τη σταθεροποίηση της αρτηριακής πίεσης κατά την ορθοστασία . Αυτοί οι παράγοντες περιλαμβάνουν κάποια καρδιοπάθεια, τον χαμηλό όγκο αίματος (υποογκαιμία), τη χρήση οινοπνεύματος  ή την προχωρημένη ηλικία. 

Η ορθοστατική υπόταση είναι μια ασυνήθιστα μεγάλη μείωση της αρτηριακής πίεσης κατά την ορθοστασία που αυξάνει τον κίνδυνο ανεπιθύμητων εκβάσεων ακόμα και όταν είναι ασυμπτωματική. Οι βελτιώσεις στο αιμοδυναμικό προφίλ με συνεχείς μετρήσεις αρτηριακής πίεσης έχουν αποκαλύψει τέσσερις κύριους υποτύπους: αρχική ορθοστατική υπόταση, καθυστερημένη ανάκτηση της αρτηριακής πίεσης, κλασική ορθοστατική υπόταση και καθυστερημένη ορθοστατική υπόταση. 

Οι κλινικές εκδηλώσεις ποικίλλουν και κυμαίνονται από γνωστική επιβράδυνση με υποτασική άγνοια ή ανεξήγητες πτώσεις έως κλασική προσυγκοπή και συγκοπή. Για να διαπιστωθεί εάν τα συμπτώματα οφείλονται σε ορθοστατική υπόταση απαιτεί προσεκτική λήψη ιστορικού, ενδελεχής φυσική εξέταση και μετρήσεις της αρτηριακής πίεσης σε ύπτια και όρθια θέση. 

Η διαχείριση και η πρόγνωση ποικίλλουν ανάλογα με την υποκείμενη αιτία, με κύρια διάκριση αν η ορθοστατική υπόταση είναι νευρογενής ή μη νευρογενής. Η νευρογενής ορθοστατική υπόταση μπορεί να είναι η πιο πρώιμη κλινική εκδήλωση της νόσου του Parkinson ή σχετικών συνουκλεινοπάθειες και συχνά συμπίπτει με την υπέρταση σε ύπτια θέση. 

Η αναδυόμενη ποικιλία κλινικών παρουσιάσεων υποστηρίζει μια σταδιακή, εξατομικευμένη και κυρίως μη φαρμακολογική προσέγγιση στη διαχείριση της ορθοστατικής υπότασης. Μια τέτοια προσέγγιση θα μπορούσε να περιλαμβάνει τη διακοπή των φαρμάκων που μειώνουν την αρτηριακή πίεση, την υιοθέτηση μέτρων για τον τρόπο ζωής (π.χ. ελιγμούς αντιπίεσης) και τη θεραπεία με φαρμακολογικούς παράγοντες σε επιλεγμένες περιπτώσεις.